Mt 10,2nn
Przypisy
10,1 - Por. Mk 3,13-19; Łk 6,12-16; Dz 1,13. Mt wylicza apostołów parami, łącząc przy tym, gdzie to było możliwe, braci z braćmi. Mk wymienia wszystkich pojedynczo. Łk w Ewangelii cytuje imiona apostołów pojedynczo, w Dz zaś parami. Liczba "dwanaście" jest niewątpliwie nawiązaniem do dwunastu pokoleń Izraela (Nowy Izrael).10,4 - Dosł.: "Kananejczyk" (= Mk 3,18). Łk 6,15 ma już przekład gr. zelótes. Być może apostoł ten był przedtem członkiem stronnictwa zelotów, o których mówi Józef Flawiusz.
10,5 - Por. Mk 6,7-13; Łk 9,1-6; Łk 10,3-12.
10,6 - Dopiero po wniebowstąpieniu Pana misja apostołów obejmuje swym zasięgiem wszystkie narody świata (Mt 28,19).
10,10 - Odrębność tego pouczenia w relacji Mk, zezwalającego wziąć ze sobą jedynie laskę (Mt 6,8), nie zmienia wcale myśli przewodniej nakazu: apostoł ma zaufać Bogu i oddać się całkowicie głoszeniu Ewangelii. Wierni są zobowiązani troszczyć się o jego sprawy doczesne.
10,11 - Zakaz poszukiwania lepszych, wygodniejszych warunków, gdyby się okazało, że pierwsze miejsce postoju jest zbyt ubogie i skromne. Łk mówi wprost: "Nie przechodźcie z domu do domu" (Mt 10,7).
10,12 - Pokój apostolski jest czymś bardzo konkretnym: jeśli nie zostanie przyjęty, wróci do apostoła. Por. Ps 35[34],13.
10,13 - Pokój apostolski jest czymś bardzo konkretnym: jeśli nie zostanie przyjęty, wróci do apostoła. Por. Ps 35[34],13.
10,14 - Żydzi uważali za nieczysty proch każdego kraju poza Ziemią Świętą. Dlatego wracając do kraju, starannie otrząsano obuwie i ubranie. Otóż miasto, które nie przyjmie misjonarzy, jest jakby pogańskie. Por. Dz 18,6.
10,17 - Por. Łk 12,11n; Łk 21,12-17.19; J 15,18-21; J 16,2.
10,23 - Chodzi tu o przyjście Syna Człowieczego nie na Sąd Ostateczny, lecz na ukaranie ludu niewiernego, co miało nastąpić przez zburzenie Jerozolimy i świątyni w roku 70.
10,24 - Por. Łk 6,40; J 15,20.
10,25 - W gr. NT stale: Bee<l>zebul.
10,26 - Por. Łk 8,17; Łk 12,2-9; Mk 4,22.
10,32 - Mowa o Sądzie Ostatecznym, kiedy Syn odda wybranych swemu Ojcu: Mt 25,34. Por. Mk 8,38; Łk 9,26.
10,34 - Por. Mt 16,24nn; Mk 8,34n; Łk 9,23nn; Łk 12,51nn; Łk 14,26n; Łk 17,33.
10,35 - Jezus jest "znakiem sprzeciwu" (Łk 2,34) i powodem rozłąki przez to, że wymaga stanowczo wyboru za sobą lub przeciw sobie.
10,36 - Mi 7,6.
10,38 - Symbol gotowości ucznia na solidarne podzielenie życia i śmierci z Panem.
10,40 - Por. Mt 18,5; Mk 9,37-41; Łk 10,16; J 13,20.
10,41 - "Prorok" - "misjonarz"; "sprawiedliwy" = "chrześcijanin". Natomiast: Mt 13,17; Mt 23,29; mówią o postaciach z ST.
10,42 - Jezusa, wysłanym na prace apostolskie.